ویتامین‌ها و منابع آنها

با افزایش سن میزان برخی از ویتامین‌ها در بدن کم می‌شود که با رعایت تنوع در رژیم غذایی می‌توانیم آنها را جبران کنیم و زندگی سالم و پرنشاطی داشته باشیم. ویتامین‌هایی که بیشتر با کمبودشان روبرو می‌شویم و باید به مصرف آن‌ها اهمیت بدهیم عبارت‌اند از ویتامین‌های گروه ب، د، ث، ای.

جذب کلسیم و ویتامین دی بدن با افزایش سن کاهش می‌یابد که اثر مخربی بر سلامت استخوان‌ها دارد و سبب افزایش احتمال شکستگی‌های استخوانی می‌شود؛ بنابراین با افزایش سن نیاز بدن به مصرف منابع غنی کلسیم مانند شیر و لبنیات افزایش می‌یابد. شیر و لبنیات از منابع غنی کلسیم هستند. در برخی افراد به علت ایجاد ناراحتی معده ناشی از مصــرف شیر تازه، مصرف سایر غذاهای غنی از کلسیم از جمله ماست و پنیر به‌عنوان جایگزین شیر توصیه می‌شود. مکمل دارویی کلسیم با نظر پزشک باید مصرف شود.

 تأمین ویتامین دی نیز با استفاده از نور مستقیم آفتاب صورت می‌گیرد. قرارگرفتن به مدت طولانی‌تر در معرض نور خورشید و مصرف جگر و روغن کبد ماهی برای تأمین ویتامین دی توصیه می‌شود. همچنین برای پیشگیری و کنترل کمبود ویتامین دی، از طریق شبکه‌های بهداشتی و درمانی هر ماه یک عدد مکمل 50 هزار واحدی ویتامین دی داده می‌شود.

با افزایش سن توانایی جذب ویتامین ب 12 بدن در همه افراد کاهش می‌یابد. گوشت قرمز، ماهی و تخم‌مرغ از منابع ویتامین ب 12 هستند.

کم‌خونی فقر آهن نیز در افــرادی کـــه از غذاهای آهن‌دار کمتر مصرف می‌کنند شایع است. زرده تخم‌مرغ، گوشت، ماهی، جگر، حبوبات و سبزی‌های برگ سبز تیره مانند جعفری، برگ چغندر، گشنیز و برگ‌های تیره خوراکی از منابع آهن هستند.

جگر، گوشت، حبوبات و غلات و مغزها (پسته، بادام، گردو، فندق) از منابع غذایی حاوی روی هستند. برخی از علایم کمبود روی عبارت‌اند از کاهش حس چشایی و التهاب پوست.